باغ خاطره ام را آب می پاشم، غبار روی گونه هایم را با آب باران چشم هایم می شویم، چشمه ی چشمم گرچه از سوک امام عسکری جاری است ولی دلم خبر از خورشیدی است که با سحر می آید.
از دورها از ماورء آسمان ها صدای دلنشین قرآن به گوش می رسد: فلا اقسم بالخنس – الجوار الکنس ( آیه 14 و 15 سوره ی تکویر)
نوایی از عرش جاری می شود: سوگند به ستارگان غروب کننده ، همان سیارات نهان شونده
( امام محمد بن علی (ع) می فرمایند ستاره ی غروب کننده امامی است که در زمان خود هنگامی که مردم از وجود او خبر ندارند پنهان می شود و سپس مانند شعله ای درخشان در شب تار ظاهر می شود اگر آن زمان را درک کنی چشمت روشن می شود.( اصول کافی – ج 2 - صفحه ی 142 )
او که در سال 260 هجری قمری با سوک جانگداز امام عسکری در آغوش غیبت فرو رفت در شبی تار و ظلمانی آن گاه که ظلم و ستم و جهالت بشریت را در بستر غفلت به خواب برده است ظهور خواهد کرد.
واکنون در پس قرن ها ما هم چنان در انتظار طلوع سپیده دم رهایی چشم به آبی آسمان داریم.
آغاز امامت ماه درخشان دشت ستاره های نورانی ، تکسوار غزل روح بخش آسمانی ، غرش توفنده ی خشم ازلی، خورشید ظلمت سوز محمدی، چشمه ی زلال جاری بر منتظران مبارک باد.
اللهم عجل لولیک الفرج
ی ,امام ,جاری ,، ,زمان ,ها ,می شود ,غروب کننده ,امام عسکری ,چشمه ی ,که در
درباره این سایت