فراش باد صبا به امر خدا فرش زمردین گسترد و دایه ی ابر بهار به فرمان یار باریدن گرفت تا زمین قبای سیز پوشید و نبات و بنات از آن روید . که در میان این بنات ، بنتی بود که به پاس آمدنش شاخه های درختان کلاه شکوفه بر سر کشیدند و آواز مهر بر زبان راندند.
پرتوهای عفاف و تفوا از آفتاب وجود او تابیدن گرفتند و منجلاب عادات جاهلیت از حضورش طهارت یافتند. او گوهر صدفی بود که گیتی الماس نشین وجود او شد و عصمت برج نشین کوی او . روح گل از عطر نام او جان گرفت و ناف آهوی ختن از یاس او مشک ساخت .
میلاد کلام اولین و تقدیر جاری بر زمین ،
اکمل قلب ساکرین و زبان ذاکرین و تن صابرین ،
خیر وفی و ریحانه ی نبی و همسر علی ،
فروع ضیاء و دردانه ی عرش اعلی بر عاشقان زهرا مبارکباد
، ,ی ,زهرا ,وجود ,نشین ,زمین ,وجود او ,بود که ,از یاس ,یاس او ,او مشک
درباره این سایت